Tez yazım sürecinde en kritik aşamalardan biri, araştırmada kullanılacak yöntemin seçilmesidir. Ancak çoğu zaman öğrenciler yalnızca nicel veya nitel ayrımı yaparak karar vermeye çalışır. Oysa yöntem seçimi, çok daha derinlikli bir bakış açısı gerektirir. Araştırmada kullanılacak model (deneysel, betimsel, korelasyonel, vaka çalışması, etnografik vb.) ile çalışmanın kapsamı (örneklem büyüklüğü, konu alanı, veri türü, analiz tekniği vb.) birbiriyle uyumlu olmalıdır. Bu eşleşme sağlanmazsa, araştırma amacına hizmet etmeyen bir yöntem tercih edilmiş olur.
“Model–kapsam eşleşmesi” yaklaşımı, araştırmanın tasarım aşamasında yol gösterici bir çerçeve sunar. Bir araştırma modeli belirlenirken, çalışmanın kapsamı yani ne kadar geniş veya dar olacağı, hangi değişkenleri kapsayacağı, hangi analizleri gerektireceği ve hangi bağlamda uygulanacağı netleştirilmelidir. Bu yazıda, tez yaptırma sürecinde model–kapsam eşleşmesinin nasıl yapılacağı, hangi kriterlerin göz önünde bulundurulması gerektiği ve farklı disiplinlerden örneklerle bu eşleşmenin nasıl hayata geçirileceği ayrıntılı biçimde ele alınacaktır.
1. Model–Kapsam Eşleşmesi Nedir?
Model–kapsam eşleşmesi, seçilen araştırma modelinin (ör. deneysel, betimsel, korelasyonel, fenomenolojik, etnografik vb.) çalışmanın kapsamıyla uyumlu olmasını ifade eder. Basitçe söylemek gerekirse, araştırmada ne tür bir model kullanılacağı, kapsadığı veri türleri, örneklem boyutu, zaman boyutu ve analiz yöntemleriyle örtüşmelidir.
2. Araştırma Modelinin Belirlenmesi
Model seçiminde üç ana kategori öne çıkar:
-
Nicel modeller: Deneysel, yarı deneysel, betimsel, korelasyonel, boylamsal.
-
Nitel modeller: Vaka çalışması, etnografi, fenomenoloji, söylem analizi.
-
Karma modeller: Yakınsayan, açıklayıcı sıralı, keşfedici sıralı.
3. Kapsam Unsurlarının Tanımı
Kapsam, araştırmanın sınırlarını belirler. Buna şunlar dahildir:
-
Araştırmanın örneklem büyüklüğü.
-
Veri türü (sayısal–sözel).
-
Zaman boyutu (kesitsel–boylamsal).
-
Konu alanı.
-
Kullanılacak analiz teknikleri.
4. Model–Kapsam Uyumunun Önemi
Eğer seçilen model kapsamla uyumlu değilse, araştırma hedeflerine ulaşamaz. Örneğin, küçük bir örneklemle deneysel tasarım yapmak istatistiksel açıdan sorunludur. Aynı şekilde geniş örneklemi olan bir çalışmada fenomenolojik model seçmek, derinlemesine analiz yapmayı imkânsız kılar.
5. Nicel Modeller ve Kapsam Eşleşmesi
-
Deneysel model: Geniş örneklem, kontrol grubu, rastgele atama → Uygun kapsam.
-
Korelasyonel model: Sayısal veriler, iki veya daha fazla değişken → Uygun kapsam.
-
Betimsel model: Büyük kitlelerin mevcut durumunu tanımlama → Geniş kapsam.
6. Nitel Modeller ve Kapsam Eşleşmesi
-
Vaka çalışması: Dar kapsam, tek ya da birkaç vaka üzerinde derinlemesine inceleme.
-
Etnografi: Uzun süreli saha çalışması, kültürel bağlam analizi → Orta düzey kapsam.
-
Fenomenoloji: Bireylerin deneyimlerine odaklanma → Küçük kapsam.
7. Karma Modellerde Kapsam
Karma yöntemlerde kapsam iki boyutludur: nicel ve nitel. Örneğin, geniş örneklemle yapılan anket → Nicel kapsam; az sayıda kişiyle yapılan görüşme → Nitel kapsam. İki boyut birlikte tasarlanmalıdır.
8. Araştırma Soruları ile Eşleşme
Soruların yapısı, model–kapsam uyumunu doğrudan etkiler.
-
“X değişkeni Y üzerinde etkili midir?” → Nicel model + geniş kapsam.
-
“Öğrenciler X olgusunu nasıl deneyimliyor?” → Nitel model + dar kapsam.
9. Hipotezlerle Eşleşme
Hipotezler test edilebilir nitelikteyse → Nicel model seçilir. Hipotezler deneyim çözümlemesine yönelikse → Nitel model seçilir. Karma çalışmalarda her iki hipotez türü de kapsama alınır.
10. Veri Türü ile Eşleşme
-
Sayısal veriler (puan, skor, yüzde) → Nicel model.
-
Sözel veriler (metin, görüşme, gözlem notu) → Nitel model.
-
Her iki tür veri → Karma model.
11. Zaman Boyutu ile Eşleşme
-
Kesitsel çalışmalar: Belirli bir zamanda toplanan veriler → Betimsel veya korelasyonel model.
-
Boylamsal çalışmalar: Zaman içinde değişimi inceleme → Nicel (özellikle eğitim, sağlık alanları).
12. Disiplinlere Göre Model–Kapsam Eşleşmesi
-
Eğitim bilimleri: Betimsel, yarı deneysel, karma yöntem.
-
Psikoloji: Fenomenoloji, vaka çalışması, deneysel modeller.
-
Sosyoloji: Etnografi, içerik analizi, söylem analizi.
-
Mühendislik: Deneysel, korelasyonel, regresyon modelleri.
13. Uygulamalı Örnek 1: Eğitim
Amaç: “Dijital oyunların öğrenci başarısına etkisi.”
Model: Deneysel.
Kapsam: Geniş örneklem, kontrol grubu.
Sonuç: Model–kapsam uyumu yüksek.
14. Uygulamalı Örnek 2: Psikoloji
Amaç: “Öğrencilerin sınav kaygısı deneyimlerini anlamak.”
Model: Fenomenoloji.
Kapsam: Küçük örneklem, derinlemesine görüşmeler.
Sonuç: Model–kapsam uyumu yüksek.
15. Uygulamalı Örnek 3: Sosyoloji
Amaç: “Göçmenlerin toplumla bütünleşme süreçleri.”
Model: Etnografi.
Kapsam: Uzun süreli saha çalışması, kültürel bağlam.
Sonuç: Model–kapsam uyumu yüksek.
16. Türkiye’de Model–Kapsam Sorunları
Türkiye’de pek çok tezde model–kapsam eşleşmesinde sorunlar yaşanmaktadır. Örneğin, küçük bir örneklemle ANOVA testi yapılması ya da yüzlerce kişilik anketten elde edilen verilerin fenomenoloji ile açıklanmaya çalışılması gibi hatalar görülmektedir.
17. Model–Kapsam Kontrol Listesi
Araştırmacı kendine şu soruları sormalıdır:
-
Modelim kapsamla uyumlu mu?
-
Örneklemim seçtiğim modele uygun mu?
-
Veri türüm modele uygun mu?
-
Analiz tekniklerim kapsamla eşleşiyor mu?
18. Literatürle Uyum
Benzer çalışmalarda kullanılan modeller ve kapsamlara bakmak, kendi çalışmanız için rehberlik eder.
19. Danışman Görüşünün Rolü
Danışman, öğrencinin model–kapsam eşleşmesini değerlendirir ve hatalı seçimleri düzeltir.
20. Stratejik Planlama
Model–kapsam eşleşmesi, stratejik bir süreçtir. Doğru planlama yapılırsa, tez hem yöntemsel açıdan sağlam olur hem de akademik değer taşır.
Sonuç
Tez yaptırma sürecinde yöntem seçimi, yalnızca nicel veya nitel tercihi değildir. Asıl önemli olan, seçilen modelinçalışmanın kapsamıyla uyumlu olmasıdır. Model–kapsam eşleşmesi sağlanmadığında, araştırma sonuçları güvenilirliğini ve geçerliliğini kaybeder. Ancak bu eşleşme doğru yapıldığında, tez metodolojik açıdan güçlü, bilimsel açıdan geçerli ve akademik açıdan değerli bir çalışma haline gelir.
Öğrenciler, araştırmalarında model–kapsam uyumunu göz önünde bulundurmalı, bu uyumu sistematik bir şekilde kontrol etmeli ve danışmanlarıyla bu konuda sürekli iletişim halinde olmalıdır. Böylelikle tez süreci daha başarılı ve bilimsel açıdan daha nitelikli olacaktır.